Διατηρώντας όλα τα παραπάνω σε ελάχιστες τιμές και έχοντας μια καλά πλαστικοποιημένη ρητίνη, είναι δυνατόν να επιτευχθεί χαμηλή πτώση IV και χαμηλή παραγωγή ακεταλδεΰδης στο παραγόμενο πρόπλασμα. Ειδικά για την ακεταλδεΰδη, ο ρυθμός σχηματισμού της εξαρτάται από τη θερμοκρασία τήξης και τη διάρκεια του χρόνου στον οποίο το ΡΕΤ παραμένει λιωμένο. Ως εκ τούτου, η όλη διεργασία πρέπει να ρυθμίζεται έτσι ώστε να εκτελείται όσο το δυνατόν γρηγορότερα, χωρίς να παραλείπεται η ελαχιστοποίηση του "νεκρού χρόνου" του κοχλία, που πρέπει πάντα να είναι μικρότερος των 2 δευτερολέπτων, ενώ η έγχυση το τηγμένου ΡΕΤ στο καλούπι με πρέπει να γίνεται βραδύτερο ρυθμό ώστε να μειώνονται οι τριβές.
Ο περιοριστικός παράγοντας στον χρόνο κύκλου μηχανής για τις περισσότερες διαδικασίες χύτευσης με έγχυση είναι ο χρόνος ψύξης στο καλούπι. Ο στόχος πρέπει να είναι πάντα η διατήρηση του καλουπιού σε χαμηλή θερμοκρασία με ελαχιστοποίηση των αποθέσεων που συνήθως συμβαίνουν στα κανάλια ψύξης, αν η επεξεργασία του ψυχρού νερού δεν είναι κατάλληλη. Δεν θα πρέπει να επιτραπεί η συσσώρευση υγρασίας του περιβάλλοντος στο καλούπι, επειδή μπορεί να προκαλέσει ελαττώματα, τα οποία δεν θα καταστούν εμφανή παρά μόνο όταν λάβει χώρα η διαδικασία εμφύσησης. Ωστόσο, αυτό μπορεί να αποφευχθεί με τη χρήση αφυγρασμένου αέρα σε κλειστό καλούπι.